Koetjes en kalfjes dagboek/blog
Mijn blog is eigenlijk een soort hoe beleef ik het platteland dagboek. Je vindt hier alles over mijn leven als boerin. Ik wil vertellen over hoe het echt is om te wonen op het platteland. Wat is er nou zo magisch? Of juist niet? Hoe weet je dat een koe moet kalven? Of dat je even niet moet vragen of manlief mee gaat shoppen? |
« Eerste ‹ Vorige | 162 | 163 | 164 | 165 | 166 | Volgende › Laatste »
Pagina 164 van 170 (850 berichten)
23:19:47 15/10/06 |
Zo dan. Kruip nog even gauw achter de computer om wat te schrijven en dan is de dag weer om. Ik liep net de laatste ronde door de stal. Kijken of alles klaar is voor de nacht. Het voer aanschuiven en even langs de mogelijke kalfkoeien. Maar er worden vannacht geen kalfjes geboren.
De dames welterusten en het licht kan uit. Krijg net een sms van Martine. Alles gaat goed! Ze ziet een heleboel en het maakt behoorlijk indruk volgens mij. Na dit berichtje kan ik ook lekker gaan slapen. Moet namelijk het boerenwerk gaan combineren met het fulltime vaderschap. En dat is andere koek. DE boer |
11:58:33 15/10/06 |
Nou, daar gaan we dan. Ik heb de instructies (van Martine) nog eens bekeken en heb me maar eens ingelogd. Zoals in het laatste bericht van Martine voor vertrek stond te lezen, heb ik nu de volledige zeggenschap over haar weblog. Wat een vertrouwen toch! Het zal mij allemaal wat meer moeite kosten met twee vingers en minder taalkundige aanleg dan de rasjournalist in Afrika. Dus we zullen zien wat het wordt.
Nu had ik bedacht om deze week maar eens echt te gaan vertellen wat er zoal bij ons in de stal gebeurd. Dan komen we wat meer op mijn terrein deze week. Ik zet de staldeur vast open dan gaan we in het volgende bericht maar eens over koetjes en kalfjes praten! DE boer |
16:43:56 13/10/06 |
NEWSFLASH!
Boer neemt de komende week dit weblog over. Dames, dit is je kans hem lastige vragen te stellen...Ben benieuwd wat dat gaat worden en of hij overal antwoord op wil geven! Vanaf morgenvroeg is dit dus ikbenboer(in) punt nl... haha Tot volgende week! Martine |
20:02:31 12/10/06 |
![]() Ik schoof het een beetje voor mij uit. Omdat het heel leuk is, maar ook best spannend. Maar nu de tas is gepakt en de prikken zijn gezet is het menens... Ik ga zaterdagmorgen heel vroeg naar Zuid Afrika voor mijn werk als journalist. Artikelen schrijven over een bouwreis en over jongeren in een sloppenwijk. Voor de Linda! en voor BNN United. Dat zijn leuke, nieuwe klanten. Dat betekent extra spannend, want je wilt het goed en professioneel doen. Maar het betekent bovenal een week zonder boer en boerinnetje en dat maakt het uiteindelijk het allerspannendst. Gelukkig roept die kleine net zo vaak mama als papa, dus daar zit ik geen seconde over in. Ik maak me meer zorgen om mijzelf. Over het missen. Normaal gesproken ben ik niet van het type heimwee en ik moet heel veel doen daar dus heb niet zoveel tijd voor heimwee (hoop ik). Ben wel van het type gehecht zijn aan. En dat maakt het dan extra moeilijk. Mijn kop koffie gezellig 's morgens vroeg met boer, even rustig wakker worden en voorgelezen worden door boerinnetje in bed (want hier is het altijd zaterdag) de katten kriebelend met hun staarten in het gezicht, Viktor die zo hard moet blaffen als ik na mijn werk thuiskom dat het lijkt alsof ik een week ben weggeweest. En de geur van de stal of gemaaid gras of...Zo kan ik nog wel even zemelen. Maar ja...deze boerin is komende week even geen boerin. Als ze in het hotel internet hebben, houd ik jullie op de hoogte. Zo niet, houden jullie mij dan op de hoogte over Boer zoekt Vrouw? En over alles wat ik mis op het platteland? Dank je enne...morgen ben ik er gewoon nog een keertje hoor! PS nog een extra mooie zon vandaag om maar even te wijzen op de schoonheid van de polder die ik een week ga missen. Zul je altijd zien... |
20:43:18 11/10/06 |
![]() ''Hoe je als appelboerin je dag indeelt? In de appelpluk wordt je geleefd vind ik. Ik zet iedere dag 100 bakken koffie, snijdt 35 stukken appeltaart, deel 5 liter zelfgemaakte appelsap uit, loop door de boomgaard met bidons met water, maak pannen vol met stampot, en pluk hier en daar nog een appeltje mee met m'n 2 peuters die m'n dagelijkse tempo nauwelijks kunnen bijhouden, en maak 's Avonds kantine en toiletten schoon en doe de personeelsadministratie. En dan kom ik mijn boer om 22:00uur weer op de bank tegen om nog een slaapmutsje te drinken. Romantisch he dat boeren leven!'' Dat is nou zo leuk aan mijn vriendin en haar man appelteler. Ze doen dit werk uit volle overtuiging en geven alles wat ze in huis hebben om jullie dat lekkere sappige appeltje zonder deukje, kreukje of plekje in de schaal te geven. Prachtig! Al dat eten van het platteland. Van mij mag de slogan er weer in: Snoep verstandig, eet een appel! (en dan erachter: van Judith en Michiel, kan dat even geregeld worden, graag? Dank u!) |